Raadscolumn Frans van Kouwen (Lijst Salman Noordwijk): Waar liggen de grenzen?!

Ja, waar moet je nu een stukje over schrijven? Nu in deze tijd na een aardbeving in Turkije en Syrië waar in een groot gebied mensen alles kwijt zijn geraakt? En een alles verwoestende oorlog in Oekraïne waarbij talloze slachtoffers zijn gevallen. Nee, de wereldproblemen lossen wij zeker niet op in ons Noordwijk.

Maar gaan ook wij niet af en toe onze grenzen over? Wat is er de afgelopen jaren allemaal niet op de schouders gekomen vanuit de overheid op de gemeenten! Zo is er het sociaal domein, de asielwet, de omgevingswet, etc... Moet je dan als raadslid overal verstand van hebben om de juiste besluiten te nemen? Is de grens dan niet eens bereikt? 

Het vertrouwen in de politiek is ver gedaald bij de burgers, helaas. Dus is er een terechte uitdaging: hoe komen we weer tot elkaar? Luisteren naar elkaar en weten welke thema’s leven onder de inwoners.

Moeten we dan overdreven zwaar handhaven? Dacht het niet. Mensen hebben al jaren met veel liefde en passie een paardenweitje of moestuintje. Voor veel inwoners zijn de paarden en schaapjes een lust voor het oog. 

Waarom kan iemand de ander zijn ideaal niet gunnen? Omdat een buurman nauwelijks uitzicht kwijt is, de ander beperkingen opleggen? Het elkaar iets gunnen, zou wat meer centraal mogen staan. 

Heikel punt binnenkort is de bouw van de nieuwe Schelft inclusief zwembad. Gun ik dat de inwoners van Noordwijk? Natuurlijk wel, maar… 

De vraag is of wij ons dat met 44.000 inwoners kunnen veroorloven! Als we nu na een fusie (die ik geen warm hart toedroeg) geen gezamenlijk gebruik maken van de bestaande voorzieningen, gaan we toch boven onze stand leven? In bijzondere gevallen ben ik groot voorstander van een referendum.

Laten we met elkaar, zeker binnen de gemeenteraad, meer de dialoog aangaan in plaats van de discussie om ons gelijk te halen. De realiteitszin de boventoon te laten voeren!