Raadscolumn Charlotte Meiland (GroenLinks): Wacht niet op een goed moment, maar bouw er 1!
Er wordt al geruime tijd politiek geworsteld met het woningvraagstuk. Wonen is gepromoveerd tot een van de belangrijkste partij-onderwerpen. Als een soort garnering maakte zij deel uit van menig verkiezingsprogramma.
Terwijl de huizenprijzen in Noordwijk door het dak schieten, zakken vele kwetsbare doelgroepen door hun hoeven. Er is een tekort aan ontelbare woningen. Perspectief blijft vooralsnog uit. Menigeen kent mij als voormalig spoedzoeker. Een dobberende doelgroep, verstoken van een definitie en overgeleverd aan levensgeluk. Geluk dat net zoveel garanties biedt als ledigheid. Niets dus. Met een leeg hart en met lege handen was ik na mijn scheiding overgeleverd aan de woningmarkt van Noordwijk. Met een urgente woonvraag, maar zonder recht op urgentie.
Wonen is een grondrecht! Noordwijk spreekt zich expliciet uit over preventie, een gezonde en veilige gemeente. Noordwijk, dit is het moment om consequent te zijn. Spoedzoekers, studenten, jongeren en mensen uit een GGZ-instelling waar ze niet langer kunnen blijven. Arbeidsmigranten die ondertussen al jaren meehelpen om onze mooie Duin en Bollenstreek draaiende houden. Allen verdienen huisvesting, een plek die als thuis voelt.
Noordwijk is zo sterk als haar zwakste schakel. Huisvesting dreigt ons de das om te doen als we niet op de meest korte termijn onze potentiële mantelzorgers, dienstverleners en ander zo urgent personeel voorzien in hun basisrecht. De vraag naar (tijdelijke) woonruimte is groter dan we vaak denken. Hetzelfde geldt voor de consequenties van het uitstellen van een oplossing. Noodgedwongen moet men heden kiezen voor hetgeen voorhanden is, illegaal of niet, veilig of niet, passend of niet. Een slaapplek in een schuur of stal tegen betaling is hierin geen uitzondering. Een auto als onderkomen overigens ook niet. En dan zijn deze opties nog overdekt.
Laten we onderzoeken of een flexibele schil in de woningvoorraad, met tijdelijke woonplekken, een oplossing kan bieden aan deze noodlijdende doelgroepen. Ik daag daarom de partijen uit om per ommegaande met elkaar in gesprek te gaan. Te beginnen met de motie die 28 maart tijdens de raadsvergadering werd aangenomen. Alleen zo zorgen we er samen voor dat de spoedzoeker met al haar verschillende gezichten die veilige, tijdelijke thuisbasis krijgen die hen toekomt!
